Concert - citytrip Londen 2015

DAG 1

12 oktober 2015  -  11:30 uur    

Weer een jaartje ouder en heb mezelf vandaag getrakteerd op dé date van mijn leven!

Vanmorgen van station Diest naar station Leuven. Van station Leuven naar station Brussel Zuid. Daar ingecheckt voor de Eurostar ....

en ondertussen zijn we de tunnel door.Op de autosnelweg waar we naast razen, worden de vrachtwagens langs rechts ingehaald en hebben de wolken de stralende zon verdreven...we are in the UK!

12 oktober 2015 - 16:45 uur

Nog drie uurtjes en het is zover. Het optreden van Cliff Richard in The Royal Albert Hall. Maar zover zijn we nu nog niet.

Rond de middag ben ik met de metro aangekomen in het St. Pancras International trainstation. Aan de uitgang van het station stond mijn halfbroer op me te wachten. Hij werkt bij Eurostar en was toevallig ook in Londen. We zijn samen een Earl Grey tea gaan drinken met een stukje Apple-Crumble erbij. Mijn halfbroer heeft me daarna naar de metro begeleid en dan heb ik mijn weg alleen verdergezet. Ik wilde allereerst The Royal Albert Hall al eens zien en de sfeer voor vanavond al eens opsnuiven. Met de metro was ik er vrij snel. Deze was al net zoals in Barcelona en Lissabon, een smeltkroes van mensen. Ik vond het best grappig om al die mensen zo naast elkaar te zien zitten. Tegenover mij zat een echt English gentleman in een net pak. Daarnaast een corpulente Japanner, wat je zo al niet vaak ziet, met een grijze kniebroek aan en een paarse hoofdtelefoon op zijn hoofd. Op zo een metrorit hoef je je dus echt niet te vervelen. Eens de metro uit ben ik met de gps naar The Royal Albert Hall gewandeld. Daar werd ik al direkt door een Duits koppel en daarna door een Japanner tot fotograaf gebombardeerd. Uiteindelijk kon ik dan toch zelf een foto nemen van dit imposante gebouw.

Aan de voorzijde hing Cliff al te pronken.

Aan de zijkant van het gebouw stonden al verschillende dames op wacht. Op mijn vraag of ze wel wisten wanneer Cliff zou aankomen, hadden ze geen antwoord, maar ze zagen er vastberaden uit om te blijven staan tot ze hem gezien hadden. Er zijn grenzen, toch?

Tegenover The Royal Albert Hall, ligt Hyde Park waar je oog onmiddellijk op dit met goud bekleed monument valt. Het is het Albert Memorial. Queen Victoria liet het bouwen ter ere van haar echtgenoot Prince Albert die in 1861 aan tyfus overleed. 

Na mijn eerste flitsbezoek aan The Royal Albert Hall ben ik naar de B&B gewandeld om er een idee van te hebben hoe ver ze van elkaar verwijderd liggen. Ik had me toch wel wat vergist qua afstand. Ik heb er toch een dik half uur over gestapt. Misschien toch maar eens kijken voor de metro vanavond.

DAG 2

13 oktober 2015 - 08:00 uur

Ontbijt. Ik had er eerlijk gezegd niet veel van verwacht, aangezien de kamer echt het minimum van het minimum was. De ruimte waar het ontbijt zou geserveerd worden, was al niet veel beter. Mijn vermoeden wordt bevestigd. Dit is echt het primitiefste ontbijt dat ik ooit kreeg. Op een tafel stonden kommetjes en twee soorten cornflakes. Verder was er nog een mandje met confituurtjes. Koffie en thee, dat was het. Toen ik mijn kommetje met wat cornflakes gevuld had, kwamen ze vragen of ik zin had in toasted bread. Alles meer was welkom, dus heb maar toegezegd. Iets later brachten ze dan twee geroosterde boterhammen. Daar dienden de confituurtjes dus voor. We kunnen eten, dat is het voornaamste.

Gisterenavond was het veel te laat om nog te schrijven en ik was daarenboven nog in trance van het concert. Het was adembenemend. The Royal Albert Hall is dan ook een prachtige concertzaal.   

Ook het Albert Memorial was heel mooi in de avondschemering.

Ik heb ook zowel heen als terug de metro kunnen nemen, dus dat scheelde al heel wat kilometertjes.

Kilometertjes die we vandaag dan weer kunnen afleggen.

13 oktober 2015 - 12:00 uur

Als gevolg van een zoektocht naar een geocache ben ik nu in een klein zijstraatje beland, vlakbij Westminster Abbey. Hier heb ik een kleine snackbar gevonden met toch wel deftige broodjes in plaats van ...

Ik heb zonet een bezoek gebracht aan  London Eye... heb mij niet aan een ritje gewaagd omdat het ten eerste heel duur was en omdat je er heel veel tijd mee verliest. Die beweegt zo traag zodat je ook maar één maal volledig rondgaat. Het was ook wel spectaculair om het op deze manier te bewonderen.

 Ook Westminster Abbey met zijn Big Ben zijn hier vlakbij.

Bij deze stel ik u voor.... "Bobke", die overal met me zal meereizen...

Bobke en Westminster Abbey

Normaal gezien was ik al veel verder geweest, doch ben bijna een uur verloren aan de jammer genoeg mislukte reddingsoperatie van Bobke. Zijn eerste reisavontuur werd dus ook meteen zijn laatste.

Ik wilde nog een foto van Bobke nemen op de brug met de Big Ben op de achtergrond, maar een hevige en onverwachte rukwind gooide Bobke de Thames in. Ik ben hem langs de kade nog een hele weg blijven volgen in de hoop ergens iemand met een klein bootje te zien, maar tevergeefs. Uiteindelijk is Bobke gezonken.

Ik zal eens moeten zoeken naar een waardige opvolger.

13 oktober 2015 - 15:00 uur

Ik denk dat ik nu ongeveer in de helft zit van de voorziene wandeling. Ik volg namelijk een wandeling uit de reisgids "100 % Londen" en die is best wel goed. Het was ook hoogtijd om wat te gaan zitten, uit te rusten en te genieten van een heerlijke smoothie.

Ondertussen heb ik een bezoek gebracht aan Buckingham Palace. Je kan onmogelijk naar Londen reizen zonder dat gezien te hebben natuurlijk.

Jammer genoeg was ik anderhalf uur te laat om de aflossing van de wacht te zien.

Vlakbij het paleis ligt St. James Park. Een heel mooi park met prachtige flora...

vele vogel - en eendensoorten, de ene al wat gekker dan de andere...

Zelfs de eekhoorntjes komen er gewoon uit de wandelaars hun handen eten.

Vanuit het park zicht op London Eye...

En natuurlijk de alomtegenwoordige duiven die mij graag de weg naar het Buckingham Palace wijzen...

Voorbij Buckingham Palace en St. James Park, wandel je onder deze prachtige triomfboog om de stad terug in te wandelen...

De volgende bezienswaardigheid was The National Gallery met ervoor een imposant plein "Trafalgan Square" . Hier heb ik trouwens mijn vierde cache van de dag gevonden. Jammer genoeg waren ze allemaal te klein om er een travelbug in achter te laten.

Verder kwam ik ook nog dit authentieke theatergebouw tegen...

Mijn heerlijke smoothie is bijna op. We kunnen er weer tegenaan.

13 oktober 2015 - 17:36 uur

Ik voel mijn benen even niet meer. Na de laatste stop met de smoothie heb ik alleen nog winkels, winkels en nog eens winkels gezien. Elke straat die ik insloeg: winkels. Wat ook direkt opviel was het feit dat die winkels niet echt op mijn portefeuille afgestemd waren.

Je zag ook aan de meeste mensen dat ze toch in een andere wereld leefden. Uiteindelijk, het laatste deel van de wandeling, kwam ik in de grootste en waarschijnlijk ook drukste winkelstraat van Europa  "Oxford Street".

Dit was duidelijk weer een winkelstraat voor de "normale" portefeuilles. Om het triestige begin van de dag af te sluiten met een leuke noot, heb ik mij hier een nieuw "Bobke" gekocht. De avonturen van Bobke kunnen verdergezet worden!

DAG 3

14 oktober 2015 - 22:24 uur

Zoals je ziet heb ik vandaag overdag niet de kans gehad om wat te schrijven. Ik zal dat nu, vanuit mijn "luxueuze hotelkamer" , met het geluid van de BBC op de achtergrond, eens rechtzetten.

Vanmorgen na alweer een heerlijk ontbijt van geroosterde boterhammen met confituur, heb ik de metro genomen naar het startpunt van een volgende wandeling. Maar, behalve de alom bekende stem die voortdurend "mind the gab" in de metro laat klinken, hoorde ik tevens de aankondiging van een halte die niet in mijn rijtje van haltes voorkwam. Inderdaad, ik zat op de verkeerde tram. UIteindelijk ben ik dan toch in de juiste tram beland en kwam ik aan bij de eerste halte van de dag. The Tower of London. Tot mijn grote verbazing was dit geen toren, maar een oud fort.

In 1078 gaf Willem de Veroveraar de opdracht tot het bouwen van dit fort ter bescherming van Normandische veroveraars tegen aanvallen van binnen en buiten. In de loop der eeuwen heeft het dienst gedaan als fort, koninklijk paleis, staatsgevangenis, munt, garnizoen, museum en arsenaal.

Koning Richard Leeuwenhart liet de slotgracht graven, gevuld met water uit de Thames.  Wie erin slaagde om dan toch nog aan de overzijde te geraken, kwam oog in oog te staan met leeuwen en tijgers. Momenteel staan deze er enkel nog in de vorm van een beeld. Gelukkig maar...

Op weg naar de volgende bezienswaardigheid, zag ik langs de oevers van de Thames een modern gebouw in de vorm van een bol, blinken. Dit is het stadhuis van Londen dat in 2002 in gebruik genomen werd. Het staat wel in schril contrast met de Tower aan de andere kant van de Thames.

Er liggen verschillende bruggen overheen de Thames, maar de meest indrukwekkende en beroemdste is toch wel The Tower Bridge.

De iedeale gelegenheid om het nieuwe Bobke voor te stellen.

"Bobke en de Tower Bridge of London"

Het is zo mooi dat ik er wel tientallen foto's van had kunnen tonen.

Volgens de reisgids moest ik toch ook even de tijd maken om een minder bekende plaats op te zoeken omdat die ook meer dan de moeite waard zou zijn. En terecht. Ik heb het over de St. Katharine Docks.

Het was een commercieel havendok en maakte deel uit van de haven van Londen. Tegenwoordig is het een populair woon - en recreatiecomplex. De naam is afkomstig van een voormalig ziekenhuis uit de 12e eeuw op de locatie en heeft dus niets met mijn naam te maken :-)

Wanneer ik verder wandelde kreeg ik vanaf de andere kant van de Thames nog een mooi zicht op zowel het oude en het vernieuwde Londen rondom de The Thames.

Een beetje verderop zag ik een nog typisch Londens tafereeltje. Ik besloot er toch nog maar eens een foto van te nemen, want wie weet worden ook deze vroeg of laat door de mobiele telefoons uit het straatbeeld verdreven.

Mijn volgende halte op de wandeling was een gezellige markt waar eten en drinken verkocht werd, The Borough Market. Het is de grootste en tevens ook oudste voedselmarkt van Londen.

De keuze in voeding was enorm...van vegetarisch Indiaans voedsel...

tot een volledig varken aan het spit, gewoon naast elkaar.

Als ik mijn weg dan langs de Thames verderzette, kwam ik aan een volgende, ook wel heel speciale brug. Dit is The Millennium Bridge, of ook wel Millennium Footbridge genoemd. Zoals de naam doet vermoeden is het enkel een voetgangersbrug. Het was de eerste nieuwe brug over de Thames in Londen sinds de Tower Bridge in 1894.

Het ontwerp van de brug is zodanig dat er steeds uitzicht op de St Paul's Cathedral is.

Dit bracht mij zoals verwacht bij de zeer mooie en ook weer indrukwekkende St. Paul's  Cathedral. Het is de zetel van de anglicaanse bisschop van Londen. In de kathedraal liggen vele beroemde mensen begraven, onder wie admiraal Nelson en de hertog van Wellington. Winston Churchill is er ten grave gedragen. Hoewel de Britse koninklijke familie gewoonlijk haar huwelijken, begrafenissen, kroningen en herdenkingen doet plaatsvinden in Westminster Abbey, was St Paul's de locatie van het huwelijk van kroonprins Charles met Lady Diana Spencer.

Na mijn bezoek hier was het hoogtijd om de B&B weer op te zoeken, dit voor zowel mijn benen, mijn blaas als mijn maag. Onderweg ben ik nog op The Museum Of London gestoten.

Uiteindelijk, na enkele keren volledig de weg kwijt geweest te zijn en bijna overrompeld geweest te zijn in de metro, bereikte ik moe maar voldaan de B&B. Ondertussen was de nood zo hoog geworden, kom in de B& B binnen en is de deur naar de receptie, waar de sleutel van mijn kamer hangt, gesloten. Er hing deze mooie boodschap op:

Na tien minuten ben ik dan toch zonder ongelukken op mijn kamer geraakt.

DAG 4

15 oktober 2015 - 20:00 uur

Mijn citytrip is weer ten einde. Ik zit momenteel weer op de Eurostar, op weg naar Brussel. Maar ik heb het er de laatste dag nog van genomen. Ik heb het wel even over een andere boeg gegooid. Londen is een prachtige stad, maar ik wilde vandaag toch wel even ontsnappen aan die hectische drukte van de stad. Vandaag stond er meer natuur en rust op het programma.

Vanmorgen na een laatste heerlijk ontbijt heb ik de tram genomen naar Kensington voor een bezoek aan Kensington Gardens.  Toen ik de metro verliet, was het al snel duidelijk dat we ons niet meer in hartje Londen bevonden. De huizen waren zo mooi en zo typisch Engels. Ik vond het prachtig...

Avorens de Kensington Gardens op te zoeken, ben ik eerst naar Holland Park gewandeld. Ik vond de naam wel interessant klinken en wilde het eens bekijken. Het was een bezoekje meer dan waard en heb er zelfs enkele geocaches gevonden. Het park bevat onder andere een beroemde oranjerie, een cricketveld, tennisbanen, een Japanse tuin, een jeugdherberg en speeltuinen. Eekhoorns en pauwen behoren tot de aanwezige fauna.

Ook de Japanse tuin in het park is heel mooi. The Kyoto Garden in Holland Park, zo wordt de tuin genoemd, werd opgericht in 1991 en gerenoveerd in 2001. De tuinen worden in een traditionele Japanse stijl aangelegd en zijn ontworpen om de honderdste verjaardag van de Britse vriendschap met Japan te herdenken.

In Holland Park dan zelf had je zelfs een levensgroot schaakbord. Er werd wel aangeraden om er geen kindjes mee te laten spelen.

Na Holland Park ben ik dan verder gewandeld naar de Kensington Gardens, waar je al snel voor het Kensington Palace komt te staan. Vanaf de 17e eeuw was het een residentie van de Britse Koninklijke Familie. Tegenwoordig is het de officiële verblijfplaats van de Hertog en Hertogin van Gloucester, de Hertog en Hertogin van Kent en Prins en Prinses Michael van Kent.

Het paleis ligt dus aan de rand van de Kensington Gardens die gelukkig openbaar zijn. Kensington Gardens is één van de acht Koninklijke Parken van Londen en grenst aan Hyde Park, waarmee het dan ook vaak verward wordt. Een prachtige tuin met een wirwar aan wandelpaden, vijvers en heel veel vogelsoorten. Wat me wel onmiddellijk opviel, was dat er heel veel bordjes hingen waarop vermeld stond "dog on a lead"... terwijl elke wandelaar zijn hond gewoon zijn gang liet gaan. Ik dacht nu wel dat ze hier strenger waren.

Wanneer je in Kensington Gardens blijft wandelen, kom je automatisch in Hyde Park terecht. Beide parken worden van elkaar gescheiden door de Serpentine bridge. In Hyde Park zag ik ineens een koppel van elkaar een foto nemen met the Royal Albert Hall op de achtergrond. Ik hoorde ze Nederlands praten en heb ze dan maar voorgesteld om hen samen te fotograferen. We raakten aan de praat en blijkbaar waren zij ook in Londen voor een concert van Cliff. Ze stonden er versteld van dat zo een "jong iemand" fan kon zijn van Cliff. Daarvoor moet een mens al eens naar Londen reizen om een mooi compliment te krijgen. Het koppel heeft dan ook een wederdienst voor me gedaan.

Mijn trip is begonnen met The Royal Albert Hall en hier heb ik dan ook afgesloten.

Het was een mooie vierdaagse met heel veel bezienswaardigheden en vele indrukken. De meest overheersende indruk die ik toch wel opgedaan heb, was de drukte en de chaos in het verkeer. Heel veel bussen, auto's en kamikaze fietsers die daartussen hun weg banen. Ik stond dan ook niet versteld van de vele sirenes om de haverklap. Daarmee gepaard gaat waarschijnlijk het feit dat een groot deel van de mensen door de straten lopen, in de metro zitten, met de oortjes van hun smartphone in de oren. Je zou kunnen denken dat dit heel asociaal is, maar het tegenovergestelde is ook waar. Het is me ook opgevallen hoe vriendelijk de mensen waren. In die 4 dagen werd ik wel een vijftal keer aangesproken met de vraag of ik verdwaald was en of ze konden helpen om me de weg te wijzen. Ik kan de toekomstige bezoekers van Londen alvast de volgende tip meegeven..... Als je de straat opgaat....Always.....

                                             first.....